Որսկանը
իմ կատվին
Կատուն որսի է հելել
Ու իմ երշիկն է որսում,
Հատուկ բան է մտածել,
Որ ես լավ չեմ հասկանում:
Ըստիս այդ կատուն յոգ է,
Նա ամեն տեղ պառկում է,
Քար ,փուշ, մեխ, կամ ինչ լինի,
Մենակ մսի հոտ լինի:
Թե պետք լինի էտ կատում
Մի տարի կթաքնվի՛,
Ստամոքսում ցանկություն,
Որ իմ երշիկը տանի:
Էտ վտանգավոր կատուն,
Համառ է ու խորամանկ,
Արի ասա անասուն,
Ու կարդա մի գրի տակ:
Չէ՛, էտ պոչավոր դևը,
Ինձնից որ խորամանկ է,
Հալա պառկելու ձև՛ը,
Չինական ակրոբա՛տ է:
Թէ պետք լինի կխոսի,
Կասի Ա՛կսել երշիկ տուր,
Բայց նա գող է, չի ուզի,
Թեկուզ հազար թուք ու մուր:
Թէ չհաջողվի որսը,
Ուրիշ բան կմտածի,
Եղավ գիշերվա չորսը,
Դեռ ինչկան պիտի պառկի:
Ու թէ ես չխափնվեմ,
Որ երշիկս չտանի,
Կասկածում եմ ու գիտեմ,
Վերջը ինձ կհամոզի:
1996
Comments
Post a Comment