Հարբած ռոբոտը
Գյումրեցի Վաղոն ինքնապաշտպանության համար մի սրվակ նյարդային պարալիտիկ գազ էր գնել։ Մի փոքրիկ սրվակ էր, Վաղոն չեր հավատում, որ էդ սրվակի պարունակությունը մարդու դեմքին փչելու դեպքում մարդը ուշագնաց է լիննում։ Ուստի Վաղոն ուզում էր այն փորձարկել։ Բայց ու՞մ վրա, ո՞վ կհամաձայնի նման փորձարկության.. Եվ Վաղոն հնարքը գտավ. Գնեց մի լիտրանոց օղի և ծանոթ տղաներին կես կատակ կես լուրջ առաջարկություն էր անում։ Ասում էր. Վաղո - Ապ ջան բեր էս բալոնչիկը մե հադմ փչեմ երեսիդ, էս մե շիշ «Բոյիդ մեռնիմը» քոնն է: Գյումրեցիները մի լիտրանոց օղուն, կատակելով, բոյիդ մեռնիմ են ասում, քանի որ շիշը սովորական օղու շշից նկատելիորեն բարձր է ։ Բայց Վաղոյի համար շատ անսպասելի կերպով, ոչ ոք չեր համաձայնվում։ Վաղոն չեր հրաժարվում իր մտքից, նա մտքին դրել էր անպայման փորձարկել այդ գազը ու փնտրում էր ու հետաքտքրվում թե ու՞մ վրա կարելի է փորձարկել: Մի անգամ երբ տղաների հետ կանգնած զրուցում էր էդ գազի փորձարկության մասին, հանկարծ տղաներից մեկը ասաց. - Ծո են ալակշ Մռդոյին ըսա, բոյիդ մեռնիմն որ տեսավ գըհամաձայնվի։ Մռ