Ակսել Վարդա

Քարը կոտրում, ջուրն էս լցնում, Ա՛յ վայրենի՝ Վրան խա՞չ կա, վախենու՞մ էս, Դու էլ լուսին քանդակի: Գործ էս գտել գերեզմանոցում, Վարպետ բորենի, Բայց քարերից ի՞նչ էս ուզում, Նախ մուրճ բռնել սովորի: Մուրճը կոտրելու համար չէ՜