Թվում է
Ինձ թվում է թէ հոգնել եմ, Թե հոգնել եմ երազել, Թվում է թե արթնացել եմ, Բայց անքուն եմ մնացել: Ու թվում է թե փաղչում եմ, Թե լքում եմ մի աշխարհ, Ու ամեն ինչ մոռանում եմ Ին՛չ, որ կոչվում է արդար: Ինձ թվում է անիմաստ է, Անիմաստ է երազել, Իսկ անցյալը հեռանում է Ու հուշում է չհիշել: Այս վարկյանն է լոք ինձ հետ, Այս գրիչն է իմ ձեռքին Ու մի հարցմունք անհեթեթ. Ինչպե՞ս է կուտակվում փոշին: 1987