Ակսել Վարդա

Երբ փետրվարի միտքը Այնքան հեշտ է գուշակել, Երբ նա հանել է շորերը, Բայց էլ չի ուզում քնել, Ուրեմն գարուն է արդեն, Ներեղութ՛յուն՛, Ահա՛ գարուն ցանցառերեն: Տարվա այդ եղանակի՛ն Ձեռնտու չէ լինել կին, Տղերքի գործերն են լավ, Որ ունեն մի դառդ ու ցավ, Սովորաբար հավաքվում Ու գարեջուր են խմում: Ռազմախորհուրդ են անում, Մրցության են պատրաստվում, Ու հարձակօւմից առաջ Ձևանում են մի քիչ քաջ, Մի քիչ պոետ, մի քիչ երգիչ, Սիրուն պետք է ամեն ինչ: Մեկը երգ է հորինում, Մեկը սերն է քանդակում, Մեկը կոնֆետ է գնում, Կոնֆե՛տ, ի’նչ հաջողություն, Ու’ր ես, ու’ր ես ի՛մ սիրուն: 07.01.2004