Ակսել Վարդա

Գյումրեցի Վաղոն ինքնապաշտպանության համար մի սրվակ նյարդային պարալիտիկ գազ էր գնել։ Մի փոքրիկ սրվակ էր , Վաղոն չեր հավատում , որ էդ սրվակի պարունակությունը մարդու դեմքին փչելու դեպքում մարդը ուշագնաց է լիննում։ Ուստի Վաղոն ուզում էր այն փորձարկել։ Բայց ու՞մ վրա , ո՞վ կհամաձայնի նման փորձարկության .. Եվ Վաղոն հնարքը գտավ . Գնեց մի լիտրանոց օղի և ծանոթ տղաներին կես կատակ կես լուրջ առաջարկություն էր անում։ Ասում էր . Վաղո - Ապ ջան բեր էս բալոնչիկը մե հադմ փչեմ երեսիդ , էս մե շիշ « Բոյիդ մեռնիմը » քոնն է :   Գյումրեցիները մի լիտրանոց օղուն , կատակելով , բոյիդ մեռնիմ են ասում , քանի որ շիշը սովորական օղու շշից նկատելիորեն բարձր է ։ Բայց Վաղոյի համար շատ անսպասելի կերպով , ոչ ոք չեր համաձայնվում։ Վաղոն չեր հրաժարվում իր մտքից , նա մտքին դրել էր անպայման փորձարկել այդ գազը ու փնտրում էր ու հետաքտքրվում թե ու՞մ վրա կարելի է փորձարկել : Մի անգամ երբ տղաների հետ կանգնած ...