Առաջին սերը

Առաջին ձյունը անհույս է իջնում,

Արդեն դալկացած ճյուղերի վրա,

Առաջին սիրո մասին է պատմում,

Շուտով կհալվի ու կչկանա։

Չի զարդարի ծառերը ճերմակով,

Ու չի պսպղա սառնամանիքին,

Ու գարունը իր տաքուկ շուրթերով,

Չի տանի նրան իր ծաղկող այգին։

Իմ ընկերներն են այդ փաթիլները,

Ես ամեն մեկին ասում եմ բարև,

Նրանք լավ գիտեն իմ հեռու սերը,

Ու բերում են հազար, հազար բարև։

Ցնորք է կարծես ձյունը առաջին,

Կարծես առաջին համբուրն է ձմռան,

Դրախտային է այդ ժամանակը,

Առաջին սիրո նման։