Գիշերը սև ու դեղին
Գիշերվա սև աչքը մթում,
Դեղին լամպի շղարշով,
Իմ պատուհանից է նայում,
Ինչպես անքնության բով:
Մոթն այդ բովի մեջ սուզվում է,
Ու դառնում սևադեղին,
Գիշերվա սև որ թախից է
Ու բաժանման ճիչ, դեղին:
Իսկ երբ լույսերը զարթնեն,
Օրս մի սպիտակ երազ,
Աստղրն աչքերը փակեն,
Ինչպես անկատար մուրազ,
Վերջին հևքը լռության,
Տերևների շշուկներ,
Ինձ կշշնջան, անցան,
Անցան և երազ, և սեր:
Ու արևը կարծես ճրաք,
Որ հազիվ է պսպղում,
Իսկ ուռենու ճյուղերի տակ,
Ըստիս գիշերն է ննջում:
Գիշերվա սև աչքը մթում,
Դեղին լամպի շղարշով,
Իմ պատուհանից է նայում,
Ինչպես անքնության բով:
1994
Comments
Post a Comment