Միշտէլ այսպես է եղել

Մարգարիտը խոզերին
Միշտ զիբիլ է թվացել,
Տեղ են տվել բոզերին
Ով որ հարմար է պարկել:
Իսկ իմ հեթանոս ոգին
Ինձ միշտ ըմբոստ է պահել,
Չեմ հարմարվել խոզերին
Ու բախտից չեմ վարանել:
Միշտ էլ այսպես է եղել.
Միշտ էլ մեր նենգ թշնամին
Հենց մեր մեջ է ծվարել,
Թունավորել մեր հոգին
Ու մենք մեզ չենք ճանաչել:
Միշտէլ ծաղրել են երգչին
Օտա՛րն է ճանաչել,
Ո՞վ է Սայաթ Նովային
Սայաթ Նովա անվանել:
Միշտէլ ասյպես է եղել.
Ճշմարտությունն ասողին
Գլուխը ծակ են կնքել,
Ու՞մն է այս նենգ խոսքը սին,
Որ մեր ուղերձն է դարձել:
Սա վաղուց է կատարվել,
Ոչխարները արածել
Իսկ «հովիվը» գիրացել:
Մտածողին չեն սիրել,
Նրան, ով խոսք է ասել,
Լլկել են ու հալածել,
Բամբասել ու նախանձել,
Եվ այս մաղձը մակարթվել
Ու մշակույթ է դարձել:
Հասկանու՞մ էս, ընկե՛ր.

06/12/2012