Բարդին

Ճամփեզերքին անտառամոտ,

Սոսափում է մի բարդի,

Այնպես տխուր ու երազկոտ,

Ինչպես երգը կարոտի:

Ու հովերին ընկերացած,

Պոկպկվում են տերեվներ,

Հեռուներին սիրահարված,

Որոնում են երազներ:

Այն մենակ բարդին, անտառից պոկված,

Տերևաթափին, քամու հետ փարված,

Նրա մոտ չկան ընկած տերեվներ,

Շուրջն արեվ է ու ծաղիկներ:

Ճամփեզերքին, ճյուղերը վար,

Անրջում են թփուտներ,

Բարդին անխոնջ նրանց համար,

Հորինում է մոտիվներ

Այն մենակ բարդին, անտառից պոկված,

Տերևաթափին, քամու հետ փարված,

Նրա մոտ չկան ընկած տերեվներ,

Շուրջն արեվ է ու ծաղիկներ:

JJune 19, 2015